The main goal of psych wards is for the patients not to kill themselves. And okay, that's fine, 100% understandable, sure.
But what if I told them that I wouldn't kill myself (because I've seen my friends and family's perspective and I know I don't feel desperate enough to get through with it), and that death had been one of my biggest dreams and that if it wasn't for my family, I'd be long gone.
What do you think? Should I tell them? Do they treat suicidal ideation itself or is the intent of actual death necessary to make me stay in the hospital?
Back when I was actually ready to die, it was fine, but now that I know I won't do it, thinking about it makes it really hard.
Reactions:
Unknown21, rozeske, apearl and 1 other person
It depends on who you tell but my therapist says they probably won't have you involuntary committed unless you specifically say that you have plans and will kill yourself or that you will harm others. I've told my therapist and psychiatrist I want to die multiple times and they didn't hospitalize me.
The main goal of psych wards is for the patients not to kill themselves. And okay, that's fine, 100% understandable, sure.
But what if I told them that I wouldn't kill myself (because I've seen my friends and family's perspective and I know I don't feel desperate enough to get through with it), and that death had been one of my biggest dreams and that if it wasn't for my family, I'd be long gone.
What do you think? Should I tell them? Do they treat suicidal ideation itself or is the intent of actual death necessary to make me stay in the hospital?
Back when I was actually ready to die, it was fine, but now that I know I won't do it, thinking about it makes it really hard.
Czytałem Twoje ostatnie wpisy i strasznie mi przykro, że musisz to wszystko przeżywać...
Czuję się dziś dość słabo i nie wiem, czy dobrze zrozumiałem Twój post. Jeżeli jednak dobrze go rozumiem, to pytasz o to, czy w Twojej obecnej sytuacji szpital może Cię zmusić do pozostania w nim wbrew Twojej woli.
Wybacz, jeżeli nie o to Ci chodziło...
Samemu nigdy nie byłem w szpitalu psychiatrycznym i nie znam z autopsji obowiązujących w nim praktyk. Mogę więc jedynie udzielić Ci porady prawnej.
***
Nie - w Twojej obecnej sytuacji szpital nie może Cię zmusić do pozostania w nim wbrew Twojej woli.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego, przyjęcie i pobyt osoby w szpitalu psychiatrycznym wbrew jej wolijest dopuszczalny wyłącznie, gdy "zagraża ona bezpośrednio własnemu życiu".
Art. 23 ust. 1
Osoba chora psychicznie może być przyjęta do szpitala psychiatrycznego bez zgody wymaganej w art. 22 tylko wtedy, gdy jej dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że z powodu tej choroby zagraża bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób.
Kluczowe znaczenie ma tutaj bezpośredniość takiego zagrożenia.
Rozumiemy przez nią sytuacje, w której dana osoba faktycznie dąży do podjęcia próby samobójczej i w sytuacji, w której opuści ona szpital, faktycznie spróbuje odebrać sobie życie.
Same ideacje samobójcze, przy braku chęci podjęcia próby samobójczej, nie są bezpośrednim zagrożeniem życia.
***
Nawet jeżeli naprawdę pragniesz popełnić samobójstwo, ale z jakiegokolwiek powodu nie zamierzasz tego zrobić, Twojemu życiu nie zagraża bezpośrednie niebezpieczeństwo i szpital nie ma prawa przetrzymywać Cię w nim bez Twojej zgody.
W sytuacji, w której od próby samobójczej odciągają Cię Twoi przyjaciele i Twoja rodzina, to są to na tyle mocne i przekonujące podstawy, by szpital je uwzględnił i uznał, że nie zachodzą dla Ciebie przesłanki do przymusowego pobytu.
***
W Twoim przypadku zachodzi sytuacja z art. 21 ust. 1, dotyczącego osób, które zaledwie "mogą zagrażać bezpośrednio własnemu życiu".
Same ideacje samobójcze, bez bezpośredniego ryzyka podjęcia próby samobójczej, wpisują się właśnie w tę definicję.
Art. 21 ust. 1
Osoba, której zachowanie wskazuje na to, że z powodu zaburzeń psychicznych może zagrażać bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób, bądź nie jest zdolna do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych (...)
W ich sytuacji, zgodnie z art. 22 ust. 1, przyjęcie i pobyt w szpitalu takiej osoby odbywa się wyłącznie dobrowolnie, "za jej pisemną zgodą".
Art. 22 ust. 1
Przyjęcie osoby z zaburzeniami psychicznymi do szpitala psychiatrycznego następuje za jej pisemną zgodą (...)
Jeżeli więc sama wyraziłaś taką zgodę, wystarczy, że ją wycofasz, a ośrodek psychiatryczny ma wówczas obowiązek natychmiastowego wypisania Cię ze szpitala.
***
Niestety, zgodnie z art. 28, nawet jeżeli dobrowolnie zdecydowałaś się na przyjęcie do szpitala i wyraziłaś na to zgodę, szpital może odmówić Ci wypisu, jeżeli zachodzi sytuacja z art. 23, czyli gdy Twojemu życiu zagraża "bezpośrednie niebezpieczeństwo".
Art. 28
Jeżeli zachowanie osoby przyjętej do szpitala psychiatrycznego za zgodą wymaganą w art. 22 wskazuje na to, że zachodzą okoliczności określone w art. 23 ust. 1, a zgoda ta została cofnięta, stosuje się odpowiednio przepisy art. 23
Jak już jednak ustaliliśmy, same ideacje i pragnienia samobójcze, przy całkowitym braku woli podjęcia próby samobójczej, nie są bezpośrednim zagrożeniem dla Twojego życia.
Szpital nie ma więc prawa skorzystać z tego przepisu i zmuszać Cię do pobytu w nim bez Twojej zgody.
***
Jeżeli pomimo tego szpital bezprawnie skorzystałby z tego przepisu, ma on obowiązek poinformować o tym miejscowy sąd opiekuńczy (art. 23 ust. 4), który to zgodnie z art. 25 ust. 1 ma obowiązek zbadać zasadność przymusowego pobytu. Sama bądź Twoi najbliżsi również możecie złożyć taki wniosek (art. 25 ust 2).
Art. 23 ust. 4
Kierownik szpitala zawiadamia o powyższym [o przyjęciu do szpitala bez zgody pacjenta] sąd opiekuńczy miejsca siedziby szpitala w ciągu 72 godzin od chwili przyjęcia.
Art. 25 ust. 1
Na podstawie otrzymanego zawiadomienia sąd opiekuńczy wszczyna postępowanie dotyczące przyjęcia do szpitala psychiatrycznego osoby wymienionej w art. 22-24 [w tym przyjętej bez jej zgody].
ust. 2
Sąd opiekuńczy może rozpoznać sprawęrównież na wniosek tej osoby lub jej przedstawiciela ustawowego, jej małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwa bądź osoby sprawującej nad nią faktyczną opiekę albo z urzędu.
Przy braku przesłanek do pobytu przymusowego, sąd ma obowiązek zarządzić natychmiastowe wypisanie Cię ze szpitala (art. 27).
Art. 27
(...) W razie wydania postanowienia o braku podstaw do przyjęcia, szpital psychiatryczny jest obowiązany wypisać tę osobę niezwłocznie po doręczeniu mu postanowienia sądu.
Jeżeli potrzebowałabyś dalszej pomocy, to chętnie Ci jej udzielę! Powodzenia!
Normally they don't section you unless you tell them you have the means to do it and they believe that are gong to do it in the immediate future.
They don't treat the root cause of suicidal idealation in the psych ward. Their goal is to stop you from harming yourself at the moment and to try and calm you down so that you coinsder other options. They just refer you to a therapist when you leave if you don't already have one.
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.